Een berichtje van Marion

ja, ja, Deze keer mag ik mijn eerste berichtje schrijven. Ik heb al zo veel gezien en meegemaakt, dat ik niet weet waar ik moet beginnen.

Wat me het eerste opviel toen ik eenmaal hier was is de ontelbare hoeveelheid eettentjes, ongelooflijk zoveel. soms vraag ik me af of er nog mensen over zijn om in de tentjes te gaan eten. Van Phasuk begreep ik dat het vaak oude mensen zijn die eigenlijk met ' pensioen' zijn en niet alleen thuis achter de geraniums willen zitten. ZO bekeken is het erg slim, ze hebben wat te doen, verdienen nog wat en het is gezellig omdat je de hele dag mensen om je heen hebt.

Iets anders wat me opvalt is de verschillende soorten vervoer die je hier hebt. je hebt de tuktuk met brommer of een enkele keer nog met fiets. Of je kunt je laten vervoeren met de songtail, een pickuptruckje met 2 banken tegenover elkaar. Dan hebben je bussen in alle soorten en maten. Soms vallen ze bijna uit elkaar en soms zijn het luxe bussen met alles er op en er aan. En dan zijn er taxis. In Bangkok zijn ze hel roze, geel of rood. We hbben ons in Chiang Mai 2 dagen laten rondrijden in een luxe busje. Dat kost nog geen 50 euro!! En daarvoor heb je de hele dag een auto met chauffeur! In Sukhothai hebben we 4 uur lang een saam loh, een soort driewieler, met chauffeur gehuurd voor nog geen 4,50 euro!!

Tja, en dan de tempels. Ook die zijn er echt in soorten en maten. De eerste tempel die ik zag was die van Phitsanulok. Daar viel me op dat een bezoek aan de tempel vooral een gezellige familiebezigheid is. Er staan bij de poort, hoe kan het ook anders, eetstalletjes en kraampjes waar je geschenkjes voor Buddha kunt kopen. We kochten daar een starterskit voor een monnik. Dat is een gewaad en toiletspullen, waarmee een nieuwe monnik kan beginnen. We hebben Sukhothai dus bezocht, een tempel complex uit de 14e en de 15e eeuw waar nu nog alleen ruines van over zijn. Prachtig! In Chiang Mai zijn we, nadat we zilveren sieraden hadden gekocht, in dezelfde buurt naar een tempel gewest die helemaal bekleed is met zilveren platen. De bouw van de tempel is pas 5 jaar geleden begonnen en hij is nog lang niet klaar. De monikken werken er hard aan maar vaak is het geld op en kunnen ze geen zilver kopen. Vandaan bezochten we een tempel vlakbij Chiang Rai, die ook nog in aanbouw is. Een helemaal witte tempel bekleed met beeltenissen van spiegelglas. Aan het begin van het complex loop je over een brug over een vijver waaruit heel veel armen naar je reiken. En daartussen in zie je skeletten en doodshoofden. Die vijver stelt het kwaad voor. Dan loop je over een toegangspad het goede tegemoet, de tempel met daarin een prachtig wit buddhabeeld. Gisteren waren we in de tempel op Doi Suthep bij Chiang Mai. Die vond ik zo mooi. Is moeilijk te beschrijven. In Chiang Mai zie je op de gekste plekken tempels en tempeltjes staan, echt heel bijzonder. Oh ja, we waren ook in een tempelcomplex waar kleine kinderen worden opgeleid tot monnik. we zagen ze rondrennen in hun oranje gewaden en met kale koppies, maar wel met een colaatje in de hand, zo'n grappig gezicht. van de week zaten we in de bus van Prompiram naar Pitsanulok. Op de achterbank zaten 5 monikken op een rijtje. Dat was echt een koddig gezicht. In heel Thailand staat bij ieder huis een huistempeltje. Klein en meestal heel kleurig. je ziet er bijna altijd kleine geschenkjes bij liggen voor Buddha!

Veel jonge mannen gaan na hun studie een paar weken of maanden het klooster in om te leven als monnik. als ze dat hebben gedaan dan gaan de ouders naar de ' hemel' . Ik vraag me maar niet af wat er gebeurt met mensen die alleen maar dochters hebben of nog erger, die helemaal geen kinderen hebben.

De eerste paar dagen nadat ik ben aangekomen hebben we Patricks familie bezocht. We hebben thuis bij zijn moeder en zussen gelogeerd. Dat was erg leuk. We hebben een wandeling door het dorp gemaakt. Iedereen was heel vriendelijk en open en erg nieuwsgierig naar de farang (buitenlanders). en de markt waar Phasuk, Patricks moeder, werkt bezocht. Echt leuk om dat allemaal te zien.Nu reist Phasuk met ons mee. Ze weet heel veel en kent de mooie en leuke plekjes goed en het is gezellig.

Zo, dat was het voorlopig. Mrogen vertrekken we naar een van de eilanden, waarschijnlijk wordt het Ko Tao. Groetjes, ook van Patrick, Moniek